„Oj przydałby się ktoś na przyczepkę”. Już nie pamiętam, kto to powiedział. Ja czy Michał. Tak czy inaczej, od prawie 3 tygodni mamy na przyczepce dwóch małych pasażerów: Lennego i Emilkę :) Od tej chwili nasze niedzielne poranki już nigdy nie będą takie same…
Czy z dwójką jest ciężej? Czy już zupełnie nie ma czasu na sen? Czy starsze rodzeństwo musi czuć się odrzucone? Zanim zadebiutowaliśmy jako 4-osobowa rodzina zadawałam sobie mnóstwo pytań i mimo porad innych mam oraz setki przeczytanych poradników, nie znałam odpowiedzi. Nie wiedziałam jak to będzie w naszym przypadku. Teraz, kiedy okres adaptacji mamy już za sobą, dochodzę do wniosku, że bycie rodzicem dwójki dzieci to niesamowite doświadczenie. Wystarczy pozytywne podejście, kilka sprytnych rozwiązań i wcale nie musi być tak ciężko. Karmienie noworodka można przecież wykorzystać na wspólne czytanie ze starszym dzieckiem. Sposób na zbuntowanego malucha? Chusta. Dziecko jest zadowolone , bo zaspokajamy jego potrzebę bliskości, a my możemy posprzątać, pobawić się ze starszym dzieckiem lub posurfować po necie. Co zrobić jeśli starsze dziecko nie chce już jeździć w wózku, a my chcemy się wybrać na daleki spacer? Fajnym rozwiązaniem jest dostawka do wózka, dzięki której nie musimy poruszać się w żółwim tempie, a starszak ma przy okazji niezłą zabawę. Codzienna kąpiel wieczorna dwójki? Jasne, jest wielu zwolenników, ale po co pozbawiać skórę naturalnej warstwy ochronnej? Kąpiel co drugi dzień w zupełności wystarczy. Tych kilka prostych trików zdecydowanie ułatwiło nam życie w ostatnim czasie.
Poza tym, przy drugim dziecku mamy zdecydowanie więcej pewności siebie. Nie analizujemy godzinami konsystencji kupki, nie mylimy czkawki z dusznościami, nie budzimy dziecka w nocy co 3 godziny na karmienie i nie każemy maluchowi spędzić pierwszego miesiąca życia w "łapkach niedrapkach".
To prawda, że nasze niedzielne poranki już nigdy nie będą takie same. Będą zdecydowanie ciekawsze ;)
